ولایت قهری به حق و تکلیفی گفته میشود که قانونگذار برای اداره اموال
صغیر، مجنون و سفیه، به پدر و جد پدری واگذار میکند؛ طفلی هم که فاقد پدر
یا جدپدری باشد، برایش قیم تعیین میشود.
پدر و جد پدری (پدربزرگ) که اداره امور و مواظبت از محجور را بر عهده دارند، ولی قهری او محسوب میشوند. به این ولایت از این جهت، قهری گفته میشود که به حکم قانون آنها مکلف به اداره امور محجور هستند و نیازی به حکم دادگاه یا موافقت پدر یا جد پدری نیست.